Waar is Frits?

zaterdag 10 februari 11:11 uur was de start van de kruikenloop in Tilburg. Maar waar was Frits, startnummer 1033? Ik neem niet aan dat de organisatie op mij heeft zitten wachten en deze wedstrijd is helaas zonder mij van start gegaan want ik had me weer eens geblesseerd. Hoe was dat zo gekomen?

Ik had zo’n vier weken voor de wedstrijd een filmpje op YouTube gezien over een andere manier van strikken van je hardloopschoenen. De methode maakt gebruik van de extra gaatjes in je schoen waardoor deze beter om je enkels sluit en je minder kans op blauwe tenen hebt. Het leek me wel eens leuk om dit uit te proberen.

Ik zat toen ook net aan het einde van een serie zware trainingen en daar zat denk ik de kneep. Ik heb twee dagen mijn veters op die manier gelust en merkte dat mijn schoenen aanmerkelijk strakker om mijn enkels zaten. De derde dag voelde ik een beetje pijn in mijn enkelbanden en heb de veters onderweg iets losser gedaan. Het was de eerste dag van een week waarin ik wat rustiger zou lopen dus mijn tempo lag al niet super hoog. Toch begon ik na een uurtje pijn in mijn rechterhiel te voelen. Ik ben direct gestopt en ben rustig naar huis gejogd. Eenmaal thuis aangekomen voelde ik niets meer. Nadat ik afgekoeld was kwam de pijn terug. Insertie tendinosis van de Achillespees. Beste recept voor de eerste dagen: rust.

Uiteindelijk heb ik tien dagen niet gelopen en heb vooral gefietst en veel 7-minutes workouts gedaan. Met Tai Chi heb ik een paar keer sportschoenen gedragen zodat de belasting op mijn achilles minder was. Toen ik weer ging lopen heb ik er vooral op gelet dat ik snelle kleine pasjes maakte. Afgelopen periode is, ongeacht mijn snelheid, mijn beenritme niet beneden de 180 geweest. Heel gek maar daardoor liep ik eigenlijk sneller dan normaal, had (bijna) geen last van mijn Achilles en had een vergelijkbare inspanning. Het ging bij het tweede loopje wel een beetje mis. Ik liep weer ongemerkt hard en toen ik dat doorkreeg liet ik het ook gebeuren. Mijn ego zat me behoorlijk in de weg en de drang om te presteren was groter dan de noodzaak om voorzichtig te doen. Uiteindelijk 5,5km gelopen op een gemiddelde van 5min/km en weer pijn aan de hiel. Eerlijk gezegd was dat de enige tegenslag. Ongemerkt heb ik dus de afgelopen weken dus best wel snel gelopen en heb vandaag, vier weken na het ontstaan van de blessure, al weer 10,5 km gelopen. Ik heb echt niet te klagen want ik besef maar al te goed hoe sommige sporters meer dan een jaar met deze blessure kunnen worstelen en ik loop al weer na een paar weken afstanden en snelheden waar gezonde sporters blij mee zouden zijn.

Ik ben blij met mijn loopje van vandaag. Het geeft mij het gevoel de blessure de baas te zijn in plaats van andersom.