Mijn activity tracker (Zoom HRV) gaf vanmorgen aan dat ik beter rustig aan kon doen. Ik vind de zoom een prima externe hartsensor voor mijn favoriete hardloop App (iSmoothrun) en voor het meten van mijn HRV via HRV4Training maar de App die erbij zit is waardeloos dus besloot ik het maar te negeren. Het was wel even een trigger om handmatig mijn HRV te meten en mijn bloeddruk. Onderdruk 80, bovendruk 130 en hartslag 53. Tijd voor een kop koffie en een banaantje.
Ja hoor, sta ik warm ingepakt buiten om te gaan lopen moet ik ineens poepen. Ik ben er een van naar je lichaam luisteren dus maar weer naar binnen, kleren laten zakken en rust op de plaats. Even later dan toch op pad met snelle korte pasjes naar het bos. Ik ga 16km lopen dus een beetje rustig aan. Ondanks dat het niet echt koud is toch maar mijn muts en handschoenen aangedaan. In het buitengebied bleek dat geen overbodige luxe, zeker niet omdat ik snel afkoel met mijn sympathieke kapsel. Op de heide, aan de andere kant van het hek, stonden de Exmoor pony’s vredig te grazen. Jammer van dat hek maar ja, niet iedereen denkt daar zo over. Na 5km draai ik de Brobbelbies op en kom ik de Taurussen tegen. Onder het motto van “ik laat duidelijk zien dat ik in één rechte lijn doorloop” vervolg ik het fietspad. De koeien (want dat zijn het) hebben blijkbaar een ander motto en dan geld het recht van de sterkste. Moest dus toch even uitwijken voor een paar honderd kilo levend rundvlees. Ik kon het niet nalaten om mijn telefoon uit mijn Flipbelt te halen (een van mijn betere hardloop aankopen) en dit te filmen.
Door deze actie was mijn tempo stiekem opgelopen en ik moest nog ruim tien kilometer (dacht ik) dus toen ik de telefoon opgeborgen had liet ik het tempo weer zakken. Het was heerlijk in het bos. Nat, dampig en de vorst was uit de grond dus alles was goed te belopen. Het was druk bij Centrum Slabroek. Veel ouders met kleine kinderen, vaak natuurlijk al vroeg uit de veren, die het kabouterpad gingen lopen. Wij hebben daar ook hele leuke herinneringen aan en het is mooi dat dit nog steeds onderhouden wordt. Met deze mijmeringen miste ik mijn afslag. Ik wilde via Menzel lopen maar ging nu terug richting Uden. Dan maar de wildwissel en rechtdoor het platte land in. Links en rechts stukken weilanden gelardeerd met stukjes bos. Zeker op zo’n rustige en heiige ochtend als vandaag extra genieten.
Tiny Raaymakers heeft het in zijn blog vaak over “mijn vriend de wind”. Nou, op sommige stukken maar zeker de Piet Geersdijk (wie was dit?) was het een goed hulpmiddel om tegen aan te leunen en goed schuin naar voren te lopen. Op zich had het weinig invloed op mijn tempo, hartslag of humeur. Met een beetje vocht uit de lucht is dat wel anders. Wat dat betreft ben ik een watje, een echte mooi weer loper.
Het laatste stukje over de A50 en langs het ziekenhuis, dat ik nu toch met gemengde gevoelens passeer, gaat ook het tempo weer een beetje omhoog. De laatste kilometers een beetje gas op de lolly en na 1:34 was ik weer thuis. Het was wel iets meer geworden dan 16km maar mijn benen (en ook de rest) voelen goed. Thuis natuurlijk snel mijn gegevens van mijn TomTom horloge ge-upload naar runalize.com om te kijken hoe ik er voor sta. Heel tevreden kon ik genieten van een shake, thee, Griekse Yoghurt en een warme douche.
Heb ik toch even in één blog al mijn gadgets en gewoonten benoemd. Fijne dag verder!