Warandeloop 2017

Eindelijk dan weer een blog! Door de situatie thuis heb ik lange tijd weinig zin en energie gehad om iets te ondernemen en al zeker niet hardlopen. In de maanden mei, juni en juli ging ik elke dag naar het bos om Tai Chi te beoefenen en frisse lucht in te ademen. Deed me heel erg goed en hield me op de been. In juli ben ik ook weer eens voorzichtig gaan hardlopen en inmiddels gaat het stukken beter.

Het gaat nu zo goed dat ik aan een echt hardloop event meegedaan heb, zo mag je de Warandeloop wel noemen. Dit jaar voor het eerst op het evenementen terrein van de Beekse Bergen met 70 starts verspreid over 3 dagen! Ik ging samen met Tobias. Altijd wel gezellig, in de auto een beetje bijpraten over van alles. Toen we er eenmaal waren liep alles vanzelf. Parkeren was duidelijk, waar je de startnummers op kan halen en vooral de WC niet te vergeten met zoals gebruikelijk de lange file bij de dames. Er zouden toch eigenlijk 2x zo veel vrouwen WCs moeten zijn, toch? De sfeer en ambiance deed me heel erg denken aan de vele buitentoernooien die ik met volleybal gespeeld heb. Groepjes van verenigingen die bij elkaar zaten, gezonde spanning voor de wedstrijden en een drukke gezelligheid.

De start van de halve marathon was 5 minuten eerder dan die van de (gecombineerde) start van de 5 en 10 kilometer, welke allemaal over hetzelfde traject gingen. Vandaar dat de lengte van de 10km race uiteindelijk 10,7km was zodat de halve marathon precies op 21,1km uitkwam. Nadat de halve marathon lopers voorbij waren ging ik een plekje zoeken in het startvak. Dat bleek al vol te staan met een paar honderd lopers. Schouder aan schouder gingen we van start. Ik moest in een laag tempo tussen een groot aantal mensen door laveren om een beetje vooraan te komen. Dan was er ineens een betonnen drempel gevolgd door een wegversmalling waar de hele groep even tot stilstand kwam. Dat leverde geloof ik wat irritatie en geduw op en even later werd omgeroepen dat het om een recreatieve race ging. Na ongeveer een kilometer liep ik een beetje vrij en begon op tempo te komen, met aardig wat tijdverlies. Toen heb ik de hoop op een PR laten varen wat achteraf gezien heel jammer was want het ging best lekker.

De eerste ronde (ruim 5km) ging voorspoedig. Op 4km moesten we een stukje (onverhard) over het strand maar verder was alles verhard en goed te lopen. Het was wel fris (een graad of zes) maar het zonnetje scheen en er was geen wind. De route ging tussen de bomen door langs vakantiehuisjes en is best wel aantrekkelijk. Af en toe moesten we uitwijken voor mensen die hun huisje wilde verlaten maar er waren voldoende mensen van de organisatie om dit in goede banen te leiden (en ook voldoende EHBO’ers). Op 7km gingen wat snellere lopers mij voorbij. Ik probeerde aan te haken maar moest op het zandstrandje toch definitief lossen. Met de finishboog van de halve marathon in zicht was het niet duidelijk waar de 10km finish was. Gelukkig werden we  op dat punt opzij gestuurd, de modder in en kwam ik binnen met een gemiddelde snelheid van 4:33min/km. Het meisje dat net na mij over de streep kwam had mij vlak voor het einde gevraagd waar de finish was. Bleek het Celeste Engwerda te zijn. Een fanatieke en getalenteerde dokter uit Nijmegen die een aantal goede races gelopen heeft in de afgelopen jaren. Ze is lid is van het Nike team en schrijft een hele leuke blog. Nou, als zij hoge ogen gaat gooien in de toekomst kan ik altijd nog zeggen dat ik bij de Warandeloop twee seconden eerder dan haar gefinisht ben. Ik zag in de uitslagen dat ik als 4e geëindigd ben van de mannen 50+ dus ondanks dat het misschien harder gekund had ben ik best tevreden.