Zondagmorgen: sneeuw!

Zaterdagavond voelden we ons allebei moe. Geen zin om laat naar bed te gaan dus een behoorlijke nacht gemaakt. Vanmorgen was ik redelijk vroeg wakker en ging naar beneden. Koffie gezet, banaantje gepakt en de iPad erbij voor het laatste nieuws. Toch ook gelijk maar even de buienradar gecheckt. Dat was even schrikken, er kwam een geweldige blob sneeuw aan die Uden binnen een uur zou bereiken. Dat kwam niet goed uit met de 16km die ik wilde gaan lopen.
De straten zagen er nog goed begaanbaar uit dus snel, heel snel, de hardloopkleren aangetrokken en binnen een kwartier stond ik buiten (inclusief een laatste plasje).
Het was koud en ik ben erg blij met de bodywarmer die ik vorig jaar gekocht heb. Het kostte wel wat maar het werkt perfect. Met kleine, snelle pasjes ging ik op weg. Mijn App meldde na 4 minuten dat ik gemiddeld 5:34 liep. Beetje aan de snelle kant voor het eerste stukje maar goed, het zorgde er ook voor dat ik snel warm was. Er stond veel sneeuw aan te komen dus een beetje haast had ik ook wel.
Ik pakte overal het fietspad want het trottoir was glibberig van de aangevroren sneeuw. Natuurlijk in de rijrichting gelopen. Vrijdagavond was ik bijna overreden omdat ik tegen het verkeer in liep en een vrouw die uit een uitrit kwam niet mijn kant uit keek. Dat gaat me dus geen tweede keer overkomen
De Industrielaan was erg goed te belopen, beter dan vrijdag en zelfs het tunneltje van de Hockeyweg was sneeuwvrij. In zuid heb ik zoveel mogelijk langs de buitenkant van het dorp gelopen en kon genieten van het uitzicht over de besneeuwde weilanden. Hier kwam ik nog een enkele hardloper tegen die ook tijdig van huis gegaan was.
Het pad door het nieuwe park was mooi sneeuwvrij maar aan het einde kwam ik op de Mottoen toch even op een glibberig stukje weg. Vergeten te strooien? Via het bruggetje kwam ik in het oudere gedeelte van zuid. Nog steeds met kleine dribbelpasjes en een heel constant tempo van net boven de vijf minuten per kilometer. Ook het tweede tunneltje lag er goed bij en kwam ik weer terug in het dorp.
Na 11 kilometer kwamen de eerste sneeuwvlokken. Ik voelde me sterk en fit en na een kleine versnelling in de laatste kilometer kwam, ik net voor de sneeuw, na 12,5 km thuis.

Nog geen uur later was de wereld om ons heen in een schitterend wit winterlandschap veranderd waarin slechts weinige mensen de weg op gingen behalve een enkele auto en de moedige fietser die voor ons huis de kruising overstak. Vijf minuten later kwam een nog een hardloper voorbij met een fluoriserende groene muts. Hij ging dus wel door de sneeuw.
Zo had ik vanmorgen weer het gevoel, net als vrijdag, weer veel geluk gehad te hebben en kon tevreden beginnen met de kerstboom op te tuigen.